Jak dbać o dobry kontakt z dzieckiem?

Chciałabym zwrócić Państwa uwagę na to, jak niezwykle ważny w wychowaniu dziecka jest dobry z nim kontakt. Chciałabym podpowiedzieć, co należy robić, w jaki sposób postępować, by go osiągnąć.

Bowiem udowodnione zostało naukowo, że dzieci mające dobry kontakt ze swoimi rodzicami czują się bardziej bezpieczne, mają wiarę we własne siły, większe poczucie humoru i radość życia, łatwiej zdobywają uznanie i przyjaźń wśród rówieśników, lepiej się uczą, a w wieku dorastania rzadziej wpadają w złe towarzystwo i konflikt z prawem.

Jednak coraz więcej rodziców ma kłopoty w nawiązywaniu kontaktu ze swoimi nastoletnimi dziećmi. Obserwuje się osłabienie więzi rodzinnych. Otóż trzeba zdać sobie sprawę, że sprawcą tego jest w dużej mierze zalew urządzeń elektronicznych. Dzieci i młodzież spędza zbyt dużą ilość czasu ze wzrokiem wlepionym w telewizor, ze słuchawkami w uszach, czy też są przyssani do komputera lub konsoli gier. Poświęcanie się elektronicznym gadżetom może wpłynąć na nich bardzo negatywnie, a to dlatego, że m.in. zaniedbują relacje z najbliższymi. Należy więc zadbać o to, by czas spędzany przy telewizji czy komputerze był kontrolowany, by dzieci miały interesujące zajęcia, bowiem zbyt duża ilość czasu wolnego może spowodować, że sięgną po używki.

Oto sposoby, by zburzyć ścianę milczenia, poprawić relacje:

Słuchaj tego, co dziecko mówi.

Trzeba stworzyć w domu taką atmosferę, żeby rozmowa była czymś naturalnym. Nigdy nie wolno mówić dziecku, które chce porozmawiać: „Daj mi spokój, nie widzisz, że czytam gazetę”. Rodzice powinni być zawsze gotowi wysłuchać dzieci. Nawet jeśli opowiada nam o błahej sprzeczce między jej jakimiś koleżankami, a my oglądamy ukochany serial w telewizji, nie złośćmy się. Ale przerwijmy opowieść, mówiąc: „To ciekawe co mówisz, ale pozwól, że wysłucham tego po filmie” i potem sami powróćmy do tematu, albo odwróćmy głowę od telewizora i wysłuchajmy opowieści. Nawet małe dziecko musi mieć poczucie, że to, co mówi jest uważnie wysłuchane.

Ważną - a często niedocenioną - okazją do wspólnego spędzania czasu wolnego jest posiłek. Dzieci czują się szanowane już przez sam fakt, że rodziców interesuje co mają do powiedzenia przy stole. Zorganizujmy tak czas, by cała rodzina mogła codziennie zasiąść razem do jedzenia. Jeśli rodzice mają obiad w pracy, dzieci w szkole - niech wspólnym posiłkiem będzie kolacja. Nie oglądajmy wtedy telewizji, nie czytajmy gazety lub książki, tylko rozmawiajmy. Ustalmy, że pora wspólnego posiłku jest stała i jeśli chcemy umawiać się z przyjaciółmi, niech robi to wcześniej lub później. Wówczas konsekwentnie rodzice także nie mogą pod byle pretekstem wyłamywać się z tej zasady.

Niepodzielna, pozytywna uwaga to największy dar, jaki możesz ofiarować swojemu dziecku. To nie musi trwać bardzo długo, najważniejsze, abyśmy powiedzieli dziecku „Teraz jestem cały dla Ciebie”. Właśnie wtedy, kiedy jesteś bardzo zajęty i gdy masz na głowie cały dom. Sytuacje, w których ofiarowuje się i dostaje niepodzielna uwagę, stanowią dla wszystkich źródło siły.

Wspólne spędzaj czasu i rozmawiaj z dzieckiem.

Są rodzice, którzy rozpieszczają swoje dzieci goniąc za dobrami materialnymi i chociaż żyją w dobrobycie brakuje im tego, co decyduje o udanym dzieciństwie : miłości i wspólnego czasu wolnego.

Dobrze jest robić coś wspólnie i jednocześnie prowadzić z dzieckiem dialog na różne tematy. Można wspólnie spędzać czas na różne sposoby – oglądać telewizję, przygotowywać posiłki, robić zakupy lub wędkować.

Należy jednak pamiętać, że jeśli wściekasz się, zmieniasz temat rozmowy lub gdy rozmowa staje się niewygodna, twoje dziecko przestanie zwracać się do Ciebie ze swoimi prawdziwymi problemami.

Pamiętaj:

• Nie oceniaj bez przerwy tego, co robi twoje dziecko
• Nie bądź zadufany w sobie
• Nie dawaj zbyt wielu dobrych rad
• Nie krytykuj, nie wyśmiewaj
• Nie lekceważ problemów, z którymi przychodzi dziecko do ciebie
• Nie mniej na wszystko gotowych odpowiedzi.

Zadbaj o to, żeby rzeczywiście dziecko rozumiało Twoje prośby i polecenia.

Przede wszystkim:

• Nie krzycz do dziecka z innego pokoju, przyjdź do niego.
• Patrz na nie, kiedy mówisz mu, czego od niego oczekujesz.
• Dotknij jego ramienia.
• Znajdź właściwe słowa – komunikat powinien być krotki , jasny i prosty, żeby dziecko mogło go zrozumieć.
• Daj mu trochę czasu na dokończenie zabawy.
• Pytaj dziecko o jego zdanie w sprawach, które go dotyczą.

Traktuj opinie dziecka poważnie. W ten sposób możecie wymyślić dużo lepsze rozwiązanie niż te, na które wpadłeś sam.

Kiedy rozmawiasz ze swoim dzieckiem i chcesz, żeby ono Ciebie słuchało, upewnij się, że rzeczywiście z nim rozmawiasz, a nie tylko mówisz do niego.

Nie zapominaj o kilku jeszcze istotnych sprawach, które mają wpływ na Wasze relacje:

Chwal swoje dziecko

Zwracaj uwagę na te zachowania dziecka, które sprawiają Ci przyjemność i stanowią dla Ciebie miłe zaskoczenie. Poświęcaj mu wtedy dużo uwagi. Dla dziecka nie ma nic lepszego niż poczucie, że jest akceptowane, dlatego nie szczędź mu pochwał, jeśli na to w pełni zasługuje.

Bądź wyrozumiały

Możesz z humorem i z taktem przymykać oczy na niewielkie „wykroczenia”. Jeśli dziecku wymsknie się „brzydkie” słowo, zignoruj to, okaż mu trochę zrozumienia. Jeśli zbije szklankę, przyjmij to spokojnie. To może się zdarzyć każdemu.

Reaguj szybko i pozytywnie

Jeśli zachowanie dziecka Cię drażni, słowa „Zrób tak” zawsze brzmią lepiej niż „Nie rób tak”. Umacniaj wiarę dziecka w siebie, zamiast je tłamsić lub upokarzać. Okaż mu zaufanie. Dodawaj mu otuchy. Kategorycznie „nie i koniec” zachowaj na najważniejsze sytuacje.

I na zakończenie jeszcze raz mądre rady:

• Poświęcaj dzieciom czas.
• Uważnie ich słuchaj.
• Udzielaj im praktycznych wskazówek.
• Przeżywaj ich radości i smutki.
• Bądź dla nich prawdziwym przyjacielem, ale nie pozwól poderwać swego autorytetu.

Takie często powtarzane prawdy z pewnością pomogą sprostać rodzicielskim obowiązkom, a w przyszłości unikną wielu problemów, czego Państwu serdecznie życzę.

Opracowała: Iwona Rosiewicz