Mimo naszych starań dorastające dzieci rzadko zachowują się tak, jakbyśmy chcieli. Wciąż zmieniają zachowania, nawyki i sposób bycia. Przebywają gdzieś do różnych godzin nie wiadomo z kim, nie uczą się tyle, ile naszym zdaniem powinny, zaniedbują swoje zainteresowania, nie chcą z nami rozmawiać. Wchodzą w nowy okres życia, naśladują starszych, chcą upodobnić się do kolegów. To problemy związane z okresem dorastania i są one naturalnym elementem rozwoju, chociaż mogą nam  się nie podobać. Dlatego nie zawsze należy reagować paniką na każdą zmianę w zachowaniu dziecka, bo nie musi ona oznaczać, że jest ono zagrożone narkomanią.

Są jednak sytuacje, które nas niepokoją, których nie wolno bagatelizować. Masz prawo sądzić, że z dzieckiem dzieje się coś niedobrego, gdy zauważysz kilka z wymienionych niżej objawów równocześnie:

• Oddala się od ciebie, staje się obce, mimo, że wcześniej byliście blisko.

• Wyraża niechęć do rozmów, unika kontaktu, kręci się w rozmowie kłamie.

• Ma kłopoty z nauką, choć wcześniej dobrze sobie radziło, wagaruje.

• Jest niecierpliwe, rozdrażnione.

• Jest na zmianę pobudzone lub ospałe. Sypia o dziwnych porach.

• Znika często w ciągu dnia pod dowolnym pretekstem i stara się unikać kontaktu po powrocie.

• Wraca bardzo późno lub bez uzgodnienia nocuje poza domem.

• Ma nowych znajomych, których nie chce zapraszać do domu.

• Kwestionuje szkodliwość narkotyków, uważa, że powinny być zalegalizowane.

• Ma nadmierny apetyt lub nie ma apetytu.

• Ma przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice, przewlekły katar.

• W jego pokoju dziwnie pachnie, miewa fifki i fajki różnych kształtów, bibułki do skrętów, biały proszek, pastylki nieznanego pochodzenia, opalone folie aluminiowe, leki bez recept, nieznane chemikalia.

• Z domu znikają pieniądze i wartościowe przedmioty.

Źródło: poradnik dla rodziców -  „Szukaj porozumienia ze swoim dzieckiem"